თავის ტკივილი ძალიან გავრცელებული სამედიცინო პრობლემაა და ბევრ შემთხვევაში ხდება შეზღუდული შესაძლებლობების მიზეზი მამაკაცებსა და ქალებში. იგი ხელს უშლის ადამიანს მუშაობაში, ყოველდღიურ საქმიანობაში. ზოგს ხშირად სტკივა თავი, ზოგს კი – თითქმის არასდროს.
მიუხედავად იმისა, რომ თავის ტკივილი საკმაოდ შემაწუხებელი შეიძლება იყოს, მას იშვიათად იწვევს რაიმე სერიოზული დაავადება.
პირველადი თავის ტკივილი: შემთხვევათა უმრავლესობაში ტკივილის მიზეზი რომელიმე სხვა დაავადება არ არის. ამას პირველადი თავის ტკივილი ეწოდება, მისი სახეებია:
ყველაზე გავრცელებული სახეა დაძაბულობის თავის ტკივილი.
მეორეული თავის ტკივილი: უფრო იშვიათად, ტკივილის მიზეზი სხვა დაავადებაა. ამ შემთხვევაში თავის ტკივილი მეორეულია. როგორც წესი, გამომწვევი დარღვევა სერიოზული არ არის, აზიანებს თვალებს, ცხვირს, ყელს, წიაღებს, კბილებს, ყბებს, ყურებს, კისერს, მსუბუქია ან დროებითი. მაგალითად, თავის ტკივილი შეიძლება გამოიწვიოს კბილის ან წიაღის ინფექციამ (სინუსიტმა), ქვედა ყბის სახსრის პრობლემამ (საფეთქელ-ქვედა ყბის სახსრის დაავადებამ).
იშვიათად, ტკივილს რაიმე სერიოზული დაავადება იწვევს, მათ შორის:
ზოგი ეს დაავადება, მაგ. ტვინის სიმსივნეები, სისხლჩაქცევა, სისხლდენა ან ქალასშიდა ვენური ჰიპერტენზია, ქალაში წნევის გაზრდას იწვევს. ბევრი ინფექცია ადრეულ სტადიაზევე ვლინდება თავის ტკივილით, მაგ. ლაიმის დაავადება, კლდოვანი მთების ლაქოვანი ცხელება, მძიმე გრიპიც კი. მათი მიმდინარეობა საკმაოდ სერიოზული შეიძლება იყოს.
თავის ტკივილის მიზეზი ხშირად კოფეინის მიღების შეწყვეტა, ხანგრძლივად გამოყენების შემდეგ ტკივილგამაყუჩებლების (ანალგეტიკების) მოხსნა ან სისხლძარღვების გამაფართოებელი მედიკამენტის (მაგ.: ნიტროგლიცერინის) მიღებაა.
ექიმები თავის ტკივილის სახესა და მიზეზს, როგორც წესი, პაციენტის ავადმყოფობის ისტორიის, შეგრძნების თავისებურებების მიხედვითა და გასინჯვით ადგენენ. ექიმი დაინტერესდება, რა სიხშირით სტკივა ადამიანს თავი, რა ხანგრძლივობით, ზუსტად სად, რამდენად ძლიერად და ასევე, ახლავს თუ არა ამას სხვა სიმპტომებიც. ასევე მნიშვნელოვანია, რა იწვევს ტკივილს, რა აუარესებს ან აყუჩებს მას. ქვემოთ ჩამოთვლილი თავისებურებები მიუთითებს, რომ მიზეზი რაიმე სერიოზული დაავადებაა და ნებისმიერი მათგანის შემთხვევაში ადამიანმა დროულად უნდა მიმართოს ექიმს:
მაგალითად, თუკი ტკივილს ცხელება და კისრის დაჭიმულობაც ახლავს თან, სავარაუდოა მენინგიტის არსებობა. ეს სიცოცხლისთვის სახიფათო ინფექციაა, რომელიც თავისა და ზურგის ტვინის მფარავ გარსებს აზიანებს. უეცრად დაწყებული უძლიერესი ტკივილი, რომლის მსგავსიც მანამდე ადამიანს არ განუცდია, მიანიშნებს სუბარაქნოიდულ სისხლდენაზე, რაც ტვინის გარსებში ვითარდება, ხშირად ანევრიზმის გასკდომის გამო.
გამოკვლევები: როცა ექიმს ეჭვი რაიმე სერიოზულ დაავადებაზე მიაქვს, ზუსტი დიაგნოსტიკისთვის კვლევები ინიშნება. თუკი სავარაუდოა სიმსივნე, სისხლდენა ან გაზრდილი ქალასშიდა წნევა, კომპიუტერული ტომოგრაფია ან მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია კეთდება მაშინვე.
თუ ეჭვი მენინგიტზეა, ლუმბალური პუნქცია ტარდება დაუყოვნებლივ (იხ. ილუსტრაცია გვ. 699). ეს კვლევა ასევე საჭიროა სუბარაქნოიდული სისხლდენის ან ენცეფალიტზე ეჭვის შემთხვევაში. თუკი ექიმი ვარაუდობს, რომ ტვინში მოცულობითი წარმონაქმნია (სიმსივნე, აბსცესი), ლუმბალურ პუნქციამდე კტ ან მრტ კეთდება, რათა დადასტურდეს მისი უსაფრთხოება ამ შემთხვევაში. პუნქციის დროს ტვინის ქვემოთ წნევა მცირდება. მოცულობითი წარმონაქმნის არსებობისას, ორგანომ შესაძლოა ქვევით გადაინაცვლოს და რომელიმე ხვრელში ჩაიჭედოს (ხვრელები დატანებულია ტიხრებში, რომლებიც ტვინს ნაწილებად ყოფს). ეს მდგომარეობა სიცოცხლისთვის სახიფათოა და თავის ტვინის თიაქარი ეწოდება.
ზოგჯერ, სისხლის ანალიზები კეთდება, რათა ლაიმის დაავადება გამოირიცხოს. სისხლის წითელი უჯრედების დალექვის სიჩქარე (ედს – სიჩქარე, რომლითაც ერითროციტები სინჯარის ფსკერზე ილექება) იზომება გიგანტურუჯრედოვანი არტერიიტის სადიაგნოსტიკოდ. ეს დაავადება ანთებას იწვევს და ამ დროს ედს მომატებულია.